“Ik had me voorgenomen niet in superlatieven te spreken over onze deelname aan de Heroes Legend, maar ik kan gewoon niet anders”, blikt Erik De Ridder van het Black Oval Rally Team terug op de eerste deelname aan de woestijnrally langs het legendarische originele Parijs-Dakar parcours. “De doortocht van noord naar zuid doorheen drie Afrikaanse landen was zonder meer een ongekende ervaring. Bij momenten was het bijzonder zwaar, maar dat weegt geenszins op tegen de adembenemende pracht en de intense ervaring die copiloot Lieven De Brabant en ik hebben meegemaakt.”
Verzengende hitte
De Heroes Legend duurt 17 dagen en overbrugt in totaal 6500 km, hoofdzakelijk langs verlaten woestijngebieden waar de weerelementen vrij spel hebben. “En dat hebben we geweten! In Marokko bleef het al bij al nog binnen de perken met temperaturen tot 35° C, maar in Mauritanië steeg het kwik vlotjes tot boven de 50° C. Ook in Senegal flirtte de thermometer regelmatig met de grens van 40° C. Je moet voortdurend je vochtigheidsbalans in de gaten houden, want je mag niet vergeten dat je, ondanks de zengende hitte, steevast een helm en degelijke racekledij moet dragen. Op sommige dagen dronken we tot 9 liter water zonder een sanitaire stop te moeten maken. Alles verdampt meteen… Gelukkig hadden we vooraf goed getraind en verkeerden zowel Lieven als ik in een prima conditie, anders hou je dit echt niet vol.”
Als in een filmset
De drie landen die de rally doorkruiste, mogen dan allemaal op het Afrikaanse continent liggen, er zijn behoorlijk wat verschillen. “Het zijn drie heel diverse landen en dat valt soms hard op, zoals aan de grensovergang tussen Marokko en Mauritanië. Je komt daar in een 3 km breed niemandsland terecht. Het opwaaiende zand beperkt het zicht tot maximaal 100 m, nergens is een vorm van horizon te bemerken. Het lijkt alsof er rondom rond wit doek is opgetrokken zoals op een filmset. Voeg daarbij het intrigerende beeld van een maanlandschap, tienduizenden stuks afval die er overal rondslingeren en hier en daar zelfs wat autowrakken en je waant je in de desolate landschappen van de Mad Max films. Ook de bivakken waren er vrij rudimentair, maar dat wisten we vooraf. In Marokko en Senegal waren ze dan weer van uitstekend niveau. We willen trouwens graag meegeven dat de lokale bevolking overal bijzonder vriendelijk was. Gevreesd voor onze veiligheid hebben we daar niet. Geloof me vrij: het is er heus niet onveiliger dan in een doorsnee Westerse grootstad.”
Uitputtingsslag
Elke etappe was even mooi en avontuurlijk, maar de opeenvolging van lange ritten maakte er uiteindelijk een ware uitputtingsslag van. “De dagelijkse combinaties van een verbindingsrit met een special van 400 tot 600 km tegen de tijd maakte het elke dag weer behoorlijk slopend. De meeste dagen waren we al om 7u ’s morgens op pad om pas 12 tot 14 uren later aan te komen op onze eindbestemming. Ook voor ons assistentieteam, Wouter en Jan van Desert Foxx, waren het zware dagen. Zij racen dan wel niet tegen de klok, maar moeten ook grote afstanden overbruggen tussen de bivakken en dan ’s avonds nog aan de slag gaan om de wagen tegen ’s anderendaags terug wedstrijdklaar te maken. Respect daarvoor!”
Over de auto
De Heroes Legend vergt niet alleen het uiterste van piloot en copiloot, ook de wagen – in dit geval de Range Rover 4.6 P38 – heeft het niet onder de markt. “Achteraf bekeken heeft de wagen het veel beter gedaan dan verwacht. Net als elke andere deelnemer kregen ook wij af en toe af te rekenen met pech, maar dat hoort nu eenmaal bij zo’n zware race. Zoals een benzinetank met ‘vergane spons’ die aan de basis lag van een verstopte toevoer naar de benzinepomp. Eenmaal je weet wat de oorzaak is, kun je dat snel verhelpen. Iets wat ons wel meermaals wat heeft geënerveerd, waren de banden. We opteerden voor Bridgestone H/T, maar zijn daar helemaal niet over te spreken. Zeven (!) keer een lekke band… het was echt ‘bucht met troep’ om het op zijn Vlaams te zeggen, althans toch voor dit soort werk. Een van onze Reiger-veren heeft het onderweg begeven (de leiding van het gasreservoir brak) maar dat belette ons niet om de wedstrijd uit te rijden. Op de keper beschouwd zijn dat allemaal geen onoverkomelijke zaken geweest voor ons zeer onderlegde assistentieteam, hoewel ze af en toe een nachtje hebben doorgedaan. Echt, motorisch gezien zijn we heel tevreden met de prestaties van de P38.”
Zonder benzine
Ons Black Oval Rally Team wist uiteindelijk beslag te leggen op de tweede plaats ‘overall’ en op de eerste plaats in de categorie voertuigen tot 1996. Wat liep verkeerd om ook in de algemene rangschikking de hoofdprijs weg te kapen? “Simpel: de derde laatste rit zijn we op amper 30 km van de eindstreep zonder benzine gevallen, waardoor we onze eerste plaats in rook zagen opgaan. Onze tank van 300 liter was normaal gezien ruim voldoende om alle ritten uit te rijden. Probleem is dat het brandstofverbruik in die landen dubbel zo hoog ligt. Dat komt omdat het octaangehalte een stuk lager is dan bij ons. Toegegeven: we hebben dat onderschat en dus een berekeningsfout gemaakt. Met nog slechts twee ritten te gaan, restte ons onvoldoende kilometers om de verloren tijd in te halen. We hebben dan maar besloten om geen risico’s te nemen en onze tweede stek te consolideren. Uiteindelijk zijn we zeer tevreden. We waren gekomen om uit te rijden en als je dan toch nog tweede eindigt, is dat zeker een mooi resultaat. Wat zeker een positieve rol heeft gespeeld in het resultaat, is het feit dat Lieven en ik een goed uitgebalanceerd en hecht team vormden. Ook dat is niet altijd evident als je bijna drie weken dagen op mekaars lip moet leven.”
De echte Dakar
Voor de organisatie heeft ons team niets dan lof. “Alles was ‘picco bello’. De mensen achter de Heroes Legend zijn voor een deel dezelfde als destijds voor de echte Parijs-Dakar. Ze hanteren nog steeds dezelfde hoogstaande normen. Het is geen toeristische rondrit en een zware klus voor piloot en copiloot, maar belangrijk is dat ze de ware spirit van de echte Parijs-Dakar in ere hebben gehouden. Een groot deel van de etappes lopen overigens over precies dezelfde parcours als vroeger. Ook de ondersteuning was top met helikopterondersteuning, een profteam met drie dokters en een uniek trackingsysteem dat hen toelaat op elk ogenblik te weten waar iedere deelnemers zich bevindt. En dat 17 dagen lang!”
Meer van dat
Onze slotvraag aan Erik: smaakt dit naar meer? “Zeer zeker! De Heroes Legend is trouwens een 100% aanrader. Je hoeft zelfs niet de echte rally met specials te rijden, want er is ook een regularity klasse die zich puur op correcte navigatie richt. Uiteraard moet je over een goed uitgerust voertuig beschikken (met onder andere een grote tank, goede (!) banden, deftige veren en rolbeugel,…). Elke aangepaste RR Sport, Defender of Disco kan dit zeker aan. Een prima assistentietam zoals het onze is wel een noodzaak en het spreekt voor zich dat ook piloot en copiloot over een uitstekende conditie moeten beschikken. Maar als het plaatje klopt…? Echt waar: moest het kunnen, we vertrekken morgen opnieuw!”
Lieven en Erik wensen tot slot Desert Foxx nog eens speciaal te bedanken. “De schitterende uitslag is er zeer zeker mede dankzij hen gekomen!”
